شانزدهمیش

غیبتمون خیلی طولانی شده. دیگه کسی حوصله ی نوشتن نداره. وارد سال سوم دانشگاه شدیم اما همش پانزده تا خاطره نوشتیم. باید روش کمی تغییر کنه و فعال شیم اما خوب چه میشه کرد که درس و مشغله های زندگی و گاهی هم تفریح نمی ذاره که کمی هم اهل دنیای مجازی بشیم. این فیسبوک هم که بدتر از همه چیز امون نمیده آدم کار دیگه ای بکنه. هی برو لایک بزن و نوتیفیکیشن و زیاد کن. اینم عالمی داره خوب !

همه جا امن و امانه. همه خوبیم و ترم جدید و شروع کردیم. از ترم دیگه دانشکده ی کشاورزی و فنی مهندسی از هم جدا میشه. حیفه خوب آخه بچه ها اینجوری باحال ترن. رئیس دانشکده مون تغییر کرده. اتاق اساتید و دفتر ریاست همه جاشون تغییر کرده و این تابستون یه سری بنایی داشتن .

این شروع ترم اتفاق خاصی نیفتاده و هنوز همه همدیگه رو ندیدیم. دیگه تقریبا از هم جدا شدیم چون درس هایی که برداشتیم متفاوته ... راستی هر سه ی ما خونه هامون و بنایی کردیم . عمه و عموی من هم فوت کردند در فاصله ی دو ماه. پیش میاد دیگه اتفاقه !!!

کی و دوستش هنوز باهم هستن، سی هم انگار یه دوست داره، منم که تنها !

تا اینجا رو داشته باشید تا بلکه خاطره ای از خود ول کنیم  !!!

* پی